گفتاری درباره شهدای احد
غزوه احد از غزوه‌های مشهور پیامبر(ص) با مشرکان مکه که در سال ۳ق. در کنار کوه اُحُد به قوع پیوست
زمان وقوع
غزوه احد در روز شنبه ۷ شوال ۳ ق /۲۳ مارس ۶۲۵م اتفاق افتاد . اما برخی نیمه شوال همان سال نیز گفته‌اند.
قریشیان پس از شکست در جنگ بدر و به خون‌خواهی کشتگان بدر، آماده نبردی دیگر به فرماندهی ابوسفیان، با پیامبر(ص)و مسلمانان شدند. نقشه پیامبر(ص) و بزرگان مهاجران وانصار برای رویارویی با حمله قریش آن بود که از مدینه خارج نشوند و همانجا دفاع کنند؛ ولی جوانان و حمزه عموی پیامبر، خواهان جنگ در بیرون مدینه بودند. سرانجام پیامبر(ص) تصمیم گرفت برای جنگ از شهر خارج شود.
نتیجه اولیه این جنگ، شکست مشرکان بود؛ اما گروهی از تیراندازان که پیامبر(ص) آنان را به فرماندهی عبدالله بن جبیر بر کوه عینین در سمت چپ کوه احد قرار داده بود، به گمان پیروزی، کوه را ترک کردند. مشرکان نیز با عبور از همین منطقه، از پشت به مسلمانان حمله کردند و آنان را شکست دادند. در این جنگ، خسارت سنگینی به مسلمانان رسید؛ از جملهشهادت حدود ۷۰ نفر از مسلمانان، شهادت حمزة بن عبدالمطلب و مُثله‌شدن وی، جراحت بر صورت پیامبر(ص) و شکستن دندان ایشان
